Punto de no retorno


Ángulos, curvas, vueltas de esquina. Cambios de rasante, giros injustificados en la línea argumental. Descalzo sobre la línea que separa esto de cualquier otra parte, con los pies desnudos sobre un filo de navaja. Hormiguea entre mis dedos el impulso de un salto al vacío. La incertidumbre atormenta y seduce, susurrándome al oído viciados cantos de sirena. Arde mi cabeza mientras no termina de consumirse el odioso plazo a la nada. Millones de promesas y tan poco tiempo. Se agotó la lista de los planes de huída y no hay respuestas en mi feria ambulante de papeles arrugados. El gato callejero se ha cansado de vagar y persigue el reflejo lejano de un rumbo que tomar. Escasea el material del que se fabrican los sueños en color y mañana todo puede hacerse carne en forma de llamada de teléfono. O venirse abajo una vez más, esparciéndose por el suelo con la corriente generalizada de la miseria y la ponzoña. Se me ha hecho tarde, una noche más. Horas después del amanecer, llegará el momento de afrontar el envite. Hasta entonces, sólo puedo dormir o desafiar al sueño con el ceño fruncido. Quienes sepan algo de mí adivinarán la respuesta.


the rolling stones - stray cat blues


1 divagando:

Anónimo disse...

Ay! Morriña deste gaiteiro!
Estou nun aeroporto, veño recoller unha amiga das que xa non teño. Este tamén é un recuncho dos praceres amargos...moita bágoa, moito choro, e moito viaxeiro co seu lar ó lombo.
De hoxe nun ano!

top